2013, vol. 61, iss. 5-6, pp. 289-308
|
|
Reindustrialization strategy of Serbia: How to get it and how to use it
Strategija reindustrijalizacije u Srbiji - kako je postići i kako je upotrebiti
University of Belgrade, Faculty of Economy, Department of Business Economics and Management
Abstract
Serbia's economic crisis is not cyclical, but structural. Our starting point is that reindustrialization is the cornerstone of the anti-crisis program and the road map for coordinated response to the crisis. The article incorporates four sections, along with Introduction and Conclusion. The first part reviews the macroeconomic situation in the mid-2013. The analysis indicates that anti-crisis program is imperative due to large output gap resulting from deindustrialization. The second part of the article analyzes the concept and the main components of anti-crisis program. The third part provides economic policy proposals for reindustrialization. Finally, we identify priority sectors for reindustrialization. For the most part, economics is not an exact science. This particularity allows that everybody thinks they know it, especially politicians. That is why economics often has no further scope than a gizmo science in the hands of politicians. Given that, this article represents an attempt to provide contribution from microeconomic (or business) perspective, while not ignoring macroeconomic one, to exit from profound and overwhelming crisis into which Serbia persistently sinks. As business economics professionals, we share certain shame that a nation which can be proud of Nikola Tesla and Mihajlo Pupin, as well as of many great people from the field of theoretical and applied engineering, has not been able to create level playing field for development of industrial economy. Adequate institutional framework encourages technological development as well as commercial use of innovations in tradable sectors and, consequently, fosters an economic and social development which could make Serbia comparable with other European countries. The future of our future must be brighter than the time we are facing today. It will not be easy because we must simultaneously eliminate the burden from the past and adapt the economy to transformative global discontinuity challenges.
Sažetak
Kriza u Srbiji nije ciklične, već strukturne prirode. Naša polazišna tačka je da je reindustrijalizacija okosnica antikriznog programa i izvodljiva putanja za koordinirani odgovor na krizu. Rad se sastoji iz četiri dela, pored uvoda i zaključka. Prvi deo daje pregled makroekonomske situacije na polovini 2013. godine. Analiza nedvosmisleno upućuje na neophodnost antikriznog programa zbog postojanja ogromnog autput gepa kao posledice deindustrijalizacije. Drugi deo se bavi konceptualnim okvirom i osnovnim komponentama antikriznog programa. Treći deo sadrži predloge za ekonomske politike bitne za reindustrijalizaciju. U četvrtom delu identifikovani su prioritetni sektori koje treba obuhvatiti procesom reindustrijalizacije. U najvećoj meri, ekonomija nije egzaktna nauka. Ova osobenost omogućuje da svi misle da je znaju, naročito političari. Upravo iz tog razloga ekonomija često ostaje samo igračka u rukama političara. Ovaj rad predstavlja pokušaj da se iz mikroekonomskog (ili poslovnog) ugla, ne zanemarujući makroekonomski, da doprinos izlasku iz duboke i prožimajuće krize u koju Srbija neprekidno tone. Kao profesionalci u oblasti poslovne ekonomije, delimo izvestan stid što nacija koja može biti ponosna na Nikolu Teslu, Mihajla Pupina i mnoge druge velikane razvojnog i primenjenog inženjerstva nije bila u stanju da stvori stimulativan institucionalni ambijent za razvoj industrijske privrede. Odgovarajući institucionalni okvir ohrabruje razvoj novih tehnologija kao i komercijalnu primenu inovacija u sektorima razmenljivih proizvoda, i, na toj osnovi, ekonomski i socijalni razvoj koji bi Srbiju učinio uporedivom sa drugim evropskim državama. Budućnost naših pokolenja mora biti svetlija nego što je naša sadašnjost. To neće biti lako postići pošto istovremeno moramo eliminisati breme koje smo nasledili iz prošlosti i prilagoditi ekonomiju izazovima transformišućeg globalnog diskontinuiteta.
|