U ovom radu istražujemo načine na koje imagologiju možemo predstaviti stranim studentima srbistike. Prvi deo rada je teorijski i osvetljava pojmove koji su u dubokoj vezi sa formiranjem slike o sopstvenom i tuđem identitetu. Bavimo se imaginarnim granicama, literaturom kao identitetom, imaginarnim Balkanom, imagološkom kritikom i balkanizacijom, a sve to kroz prizmu književnih tekstova. Proučavanje predstava kojima se Balkan simbolički prikazuje u popularnoj književnosti Zapada, analiziranje slike Drugog, značajan je zadatak imagoloških istraživanja, ali i jedan od važnih istraživačkih zadataka sadašnjice. U ovom radu razmotrićemo neka od pomenutih pitanja iz domena komparatistike. Istraživali smo i kulturni kontekst i proces koji formira piščevu percepciju i uslovljava utemeljenje stereotipa o homo balkanikusu i sl. Slika o sebi i slika o Drugom u književnosti veoma su važne, ne samo za razumevanje nacionalnog karaktera i očuvanje kulturnog identiteta već i za oslobađanje od ideoloških čitanja i stvaranja stereotipa. Drugi deo rada je praktična primena teorijskog dela i nudi metodički okvir za rad sa stranim studentima. Naime, kroz analizu književnih dela dolazimo do zaključaka kako se formira slika o sebi i drugima. S obzirom na to da je istraživanje sprovedeno na Jagelonskom univerzitetu u Krakovu, najviše smo analizirali Andrićeva dela u kojima se može sagledati način na koji posmatramo sebe i strance, ali smo proučavali i kako se Balkan simbolički predstavlja u popularnoj književnosti Zapada. Ovakva vrsta nastave je značajna jer omogućava stranim studentima da jedan problem sagledaju iz više uglova i da razumeju naš mentalitet, tradiciju, istoriju, umetnost, književnost, kao i sve slojeve naše stvarnosti.

imagologija; strani studenti; literatura; Ivo Andrić; identitet