Da bi se jasnije sagledala uloga metodike razvoja govora kod dece, nužno je razgraničiti osnovne pojmove jezik i govor. Pod jezikom podrazumevamo, u sosirovskom smislu, celovit i apstraktan simbolički sistem koji služi za sporazumevanje među predstavnicima jedne jezičke zajednice. Govor je jezik u akciji, jezik u primeni. To je konkretna govorna aktivnost koja se odvija po zakonima apstraktnog jezičkog sistema. U tom smislu važno je shvatiti da čovek kao društveno i stvaralačko biće može da nauči jezik i da 'proizvodi' bezbroj neponovljivih rečenica. Pošto je stvaralaštvo bitno svojstvo čovekovo, pa i svojstvo deteta, onda metodika razvoja govora dece treba da se zasniva na stalnoj, raznovrsnoj i dobro osmišljenoj govornoj aktivnosti. Učenje gramatike kao apstraktnog jezičkog sistema počinje tek u trećem razredu osnovne škole. Po tome se metodika nastave srpskog jezika bitno razlikuje od metodike razvoja govora dece.