Predmet istraživanja je pisanje francuskog zanačajnog, popularnog i visokotiražnog dnevnog lista Pti parizien [Le Petit Parisien] o Srbiji i drugim učesnicama na Balkanskom ratištu u 1917. Cilj istraživanja je klasifikacija kvalitativnih sadržaja stavova i njihovog usmerenja, koji su se iznosili u novinskim člancima i tekstovima. U procesu istraživanja primenili smo osnovne analitičke i sintetičke metode. Od opšte naučnih metoda primenili smo hipotetičko-deduktivnu i istorijsku metodu. Rezultati analize sadržaja novinskih članaka potvrdili su da je pisanje lista u potpunosti bilo usmereno na velike i važne događaje u Evropi i svetu. Posebnu pažnju poklanjao je borbama, koje su se vodile na Zapadnom frontu. Uveravao je javnost da upravo od toga zavisi pobeda Antante u ratu. Nasuprot tome, znatno manje se pisalo o Solunskom frontu i zemljama koje su neposredno bile angažovane na frontu i zainteresovane za njega, kao i o Balkanskom ratištu u celini. Stanje na Solunskom frontu i Balkanskom ratištu list je u suštini pratio kroz odnos snaga između Antante i Centralnih sila. U izveštajima, tokom godine, front i ratište u celini imali su tek sporedan, sekundaran značaj. Interesovanje je postojalo samo za vojnu, samim tim i političku, konsolidaciju stanja na Solunskom frontu i šire Balkanskom ratištu. To je nedvosmisleno potvrdilo izveštavanje o poziciji Grčke, koje se, uz saopštenja vrhovnih komandi sa fronta, po broju objavljenih novinskih članaka, približavalo ritmu izlaženja svakog dana ili svakog drugog dana. Definitivno pristupanje Grčke sa Venizelosom na čelu Antanti, list je upravo pozdravio kao presudan korak ka vojnoj i političkoj konsolidaciji, a time i kao učvršćivanje položaja Saveznika na frontu. Sve ostale zemlje, tako i Srbija i Bugarska, bile su u velikoj meri zanemarene na stranicama lista, iako se radilo o neposrednim neprijateljima i glavnim predstavnicama dva zaraćena bloka na Solunskom frontu. U slučaju Bugarske, kako bi se procenilo njeno držanje u ratu, najviše pažnje se poklanjalo njenom položaju i stavu prema ostalim članicama u Savezu centralnih sila. Kada je bila reč o Srbiji, što su rezultati analize nedvosmisleno potvrdili, Pti Parizien je pisao zanemarljivo malo, gotovo neprimetno, u odnosu na sve druge, mnogo zastupljenije, izveštaje o pitanjima i dešavanjima u Velikom ratu. List je isključivo zanimala lojalnost i doslednost Srbije u izvršavanju vojnih i političkih obaveza, koje su Saveznici od nje očekivali. Drugim pitanjima je malo pridavao značaj. Zbog toga se u javnosti nije mnogo čulo o položaju srpskog naroda pod okupacijom i stanju srpskih zarobljenika u logorima Centralnih sila.