2013, vol. 10, br. 1, str. 433-442
|
|
Oblici osiguranja života u srednjovekovnoj Srbiji
The forms of life insurance in medieval Serbia
Sažetak
U našim krajevima u srednjem veku manastiri su primali na doživotno izdržavanje i negu pojedina svetovna lica, koja su u naknadu za vrednosti date manastiru sticala pravo na bratske delove tzv. adelfate, adrfate ili komate. Kupovinom adelfata pojedinci sticali su pravo da žive u manastiru ili manastirskim metohijama do smrti, a manastir je imao obavezu da ih hrani i odeva, a posle smrti da ih sahrani i da im daje podušja. Manastirski zapisi iz XIV i XV veka, ali i povelje vladara, kazuju nam da su srpski vladari i vlastela - dajući manastirima imanja i novac - sticali ktitorska prava u određenom manastiru, a manastiri su se, zauzvrat, obavezivali na određena materijalna davanja u korist darodavaca ili drugih lica koja on odredi. Podatke o doživotnom izdržavanju za data imanja nalaze se u dokumentima iz Crne Gore, Boke i Hercegovine iz perioda od XIV do XVIII veka. Kao davaoci izdržavanja pojavljuju se ne samo manastiri već i fizička lica. Ustanova doživotnog izdržavanja rasprostranjena je u našim krajevima u srednjem veku i pre, ali i posle dolaska Turaka.
Abstract
In the Middle Ages, monasteries in our country provided support and lifelong care to some secular persons who, as compensation for the value allocated to the monastery, acquired the fraternal right of so called "adelfate" parts, or "komat". By buying an adelfata, individuals acquired the right to live in a monastery or monastic Metohija to death and the monastery had an obligation to feed and clothe them , after their death to bury them and give them prayers for the rest of soul.
|