2012, vol. 46, br. 2, str. 417-435
|
|
Određivanje granica na kopnu u praksi Međunarodnog suda
Determination of land boundaries in the jurisprudence of the International Court of Justice
Univerzitet u Novom Sadu, Pravni fakultet
Sažetak
U radu se razmatra nekoliko teritorijalnih sporova, povodom razgraničenja kopnenih teritorija, koje je rešavao Međunarodni sud. Definisanje međudržavnih granica je jedno od najvažnijih pitanja međunarodnog prava i Međunarodni sud predstavlja veoma važnu sudsku instancu kojoj države mogu da se obrate ukoliko imaju nerešeno pitanje granice sa susednim državama. U teritorijalnim sporovima pred njim nisu učestvovale samo države koje su nastajale u procesu dekolonizacije, nego i pojedine evropske države kao što su na primer Holandija i Belgija. Određena načela koja je Sud primenjivao pri rešavanju ovih sporova se i razlikuju s obzirom na region i na zahteve stranaka. Sud treba, pre svega, da primenjuje međunarodno pravo i to one izvore u skladu sa članom 38 svog Statuta. U svojoj dosadašnjoj praksi on je pre svega koristio međunarodne ugovore gde je to bilo moguće, ali je koristio i načelo uti possidetis i načelo efektiviteta kako bi rešio spor koji su stranke iznele pred njega.
Abstract
This paper deals with several territorial disputes, regarding the land delimitation, which were put before the International Court of Justice. The determination of international borders is one of the most important questions of international law and the International Court of Justice represents a very important judicial instance to which states can address if they have an unsolved boundary question with the neighboring states. In the territorial disputes at the Court State Parties were not only states that were formed in the process of decolonisation but also some European states such as, for example, The Netherlands and Belgium. The principles that Court has applied in the process of dispute resolution were different regarding the region and demands of the State Parties. The Court should, firstly, apply international law that means sources envisaged in the Article 38 of its Statute. In its jurisprudence, it used at the first place international treaties, where that was possible, but also the principle of uti possidetis and the principle of effectivity in order to resolve the dispute presented before him by the Parties.
|