2011, vol. 28, br. 4-6, str. 1-17
|
|
Stalna aktuelnost pitanja ljudskih prava i sloboda
The constant presence of the matters of human rights and freedoms
Gradski sekretarijat za urbanizam i stambene poslove, Novi Sad
Sažetak
Izuzetno veliki društveni značaj međunarodnog, regionalnog, državnog i praktično individualnog karaktera ostvarivanja i zaštite ljudskih prava i sloboda. Prvi međunarodni dokument koji na univerzalan i autentično prirodno pravno reguliše ljudska prava potiče iz 18. stoleća, to je bila Francuska Deklaracija o pravima čoveka i građanina. Sva ranija dokumenta se ne odnose na autentična i univerzalna prirodna prava koja čoveku pripadaju po njegovom rođenju nego su sva ta ranija prava sadržana u određenim dokumentima, bila izraz volje vladara da li pojedinca ili oligarhijskih grupa kao neka vrsta oktroisanih prava i koja nisu bila trajna i univerzalna, nego parcijalna i promenjiva. Kao preteče savremenih i univerzalnih prava čoveka uzima se Engleski zakon o pravima - Bill of Rights od 1689. godine. Isto tako period priznavanja ljudskih prava u državnom zakonodavstvu i pravnim aktima pominje se Proglas 13. nezavisnih država Amerike od 1776. godine vezano za Američku revoluciju. Treba istaći da su međunarodni standardi o ljudskim pravima, pre svih, i iznad svih dati u Opštoj deklaraciji OUN o pravima čoveka iz 1948. godine koja predstavljaju najznačajniju kodifikaciju ljudskih prava, te se to stablo ljudskih prava razgranalo i važi širom planete. U najširem smislu ljudska prava se mogu odrediti kao minimum moralno političkih i socijalno-ekonomskih zahteva građana u odnosu na državnu vlast čije je ostvarenje preduslov za osnovnu biološku, političku i kulturnu egzistenciju pojedinaca tj. uslov za život dostojan čoveka i njegove humane i stvaralačke prirode. Takva ljudska prava proističu iz osnovnog karaktera čoveka kao najsavršenijeg planskog i zdravorazumskog bića.
Abstract
There is a great social importance of international, regional, state and practically individual character of realization and protection of human rights and freedoms. The first international document which regulated human rights in an universal and authentic way was the French Declaration of Human Rights from the 18th century. All previous documents do not refer to authentic and universal natural laws given to a man by his birth, but all those previous rights being included in certain documents were an expression of a ruler's will, whether an individual or oligarchic groups as a kind of octroyed rights which were not permanent and universal, but partial and changeable. As a forerunner of modern and universal human rights there has been taken the English Law of Rights - Bill of Rights from 1689. Then, there is the Manifesto of thirteen independent American states from 1776 being related to the American Revolution and mentioned as a period of acknowledgment of human rights in the state legislation and legal acts. We should point out that international standards concerning human rights are, first of all, and above all, given in the General Declaration of Human Rights of the United Nations from 1948 representing the most important human rights codification, so that human rights tree has branched out all over the planet. In the broadest sense human rights can be determined as a minimum of moral-political and socio-economical demands of citizens in relation to government authorities. The realization of these rights is a prerequisite condition of a basic biological, political and cultural existence of individuals. In other words, they represent a condition of living fit to a man and his humane and creative nature. Such human rights come out from the basic character of a man as the most perfect, planning and common-sense creature.
|