Ksantan je komercijalno najznačajniji mikrobiološki heteropolisaharid koji nastaje metaboličkom aktivnošću bakterija roda Xanthomonas na medijumu sa glukozom. Međutim, nespecifični zahtevi proizvodnog mikroorganizma u pogledu izvora ugljenika, kao i sve veća potražnja i povećanje cene komercijalne glukoze ukazuju na potrebu primene alternativnih sirovina manje tržišne vrednosti. Efluenti različitih grana prehramben e industrije, među kojima su i otpadne vode vinarija, zbog svog biodegradabilnog karaktera predstavljaju interesantne supstrate za biotehnološku proizvodnju ksantana i nalaze se u žiži istraživanja u oblasti proizvodnje i unapređenja postupka dobijanja mikrobioloških polisaha rida. Upotrebom ovih otpadnih tokova za biosintezu ksa ntana smanjuju se troškovi proizvodnje, ali i ekološki problemi izazvani njihovim nakupljanjem u životnoj sredini. U okviru ovih istraživanja ispitan je uticaj vremena trajanja kultivacije referentnog soja Xanthomonas campestris ATCC 13951 na biosintezu ksantana na efluentima iz različitih faza proizvodnje belog vina sa ciljem utvrđivanja kritičnih parametara bioprocesa. Dobijeni eksperimentalni podaci pokazuju da u svim ispitivanim medijumima nakon 96 h kultivacije ne dolazi do značajne promene koncentracije šećernih komponenti, a samim tim ni do značajne produkcije biopolimera, zbog čega je moguće skratiti bioproces za 24 h bez negativnog uticaja na prinos željenog proizvoda. Pored toga, utvrđeno je da je rezidualni sadržaj šećera u svim medijumima veći od 5 g/l što je ekonomski neisplativo za biotehnološku proizvodnju. Takođe, dobijeno je da je potrošnja ukupnog azota bila veća u odnosu na količinu utrošenih amino i amonijačnih jedinjenja što ukazuje na to da se u otpadnim vodama generisanim tokom proizvodnje belog vina nalaze i druge azotne komponente koje primenjeni proizvodni soj može da metaboliše.